خدا جدا نکند از دلم نوای تو را

نبرد ز سینه ام شور نینوای تو را

به درد های دلم امید درمان نیست

خدا نصیب کند تربت شفای تو را

فرمود نبی هستیم از هست حسین است

چون هستی عالم همه پابست حسین است

گر برگ عبوری بدهد فاطمه فردا

دستی که بر ان مهر زند دست حسین است

 
از ميان اشک ها خنديده مي آيد کسي
خواب بيداري ما را ديده مي آيد کسي

با ترنم با ترانه با سروش سبز آب
از گلوي بيشه خشکيده مي آيد کسي

مثل عطر تازه تک جنگل باران زده
در سلام بادها پيچيده مي آيد کسي

کهکشاني از پرستو در پناهش پرفشان
آسمان در آسمان کوچيده مي آيد کسي

خواب ديدم , خواب ديده در خيالي ديده اند
از شب ما روز را پرسيده مي آيد کسي

میلاد حسن(ع) خسرو دین است امشب

شادی و سرور مومنین است امشب

از یمن قدوم مجتبی(ع) طاعت ما

مقبول خداوند مبین است امشب

نوری ز حریم مرتضی آمده است

با حلم و وقار مصطفی آمده است

فرمان اجابت دعا در این ماه

از یمن قدوم مجتبی آمده است

ای شیعه , زمان فخر و عزت آمد

چون یوسف اهل بیت عصمت آمد

او سبط محمد است و فرزند علی

یعنی که کریم آل عترت آمد

در ملک ولا , امیر و مولا حسن است

فرمانده ی کشور تولا , حسن است

هم جان محمد است و هم جان علی است

هم قوت و قلب و جان زهرا , حسن است

عالم و آدم بداند من گدای مجتبایم

هر چه هستم هر چه باشم از برای مجتبایم

از تولد یا که نه روز ازل تا روز محشر

عاشق و مجنون و مست و آشنای مجتبایم

رو گرفته ماهِ امشب از حلولِ ماهِ زهرا

در نماز و سجده ی شکرِ خدای مجتبایم

تا خدا هست و خدایی میکند

مجتبی مشکل گشایی میکند

من آمده ام تا که صنوبر باشم

فرزند و وصی ز بهر حیدر باشم

در کودکیم ز جور ضرب سیلی

در کوچه عصای دست مادر باشم