ولادت

ولادت حضرت مهدي صاحب الزمان ( ع ) در شب جمعه ، نيمه شعبان سال 255يا 256هجري بود پس از اينكه دو قرن و اندي از هجرت پيامبر ( ص ) گذشت ، و امامت به امام دهم حضرت هادي ( ع ) و امام يازدهم حضرت عسكري ( ع ) رسيد ، كم كم در بين فرمانروايان و دستگاه حكومت جبار ، نگراني هايي پديد آمد . علت آن اخبار و احاديثي بود كه در آنها نقل شده بود : از امام حسن عسكري ( ع ) فرزندي  تولد خواهد يافت كه تخت و كاخ جباران و ستمگران را واژگون خواهد كرد و عدل و داد را جانشين ظلم و ستم ستمگران خواهد نمود . در احاديثي كه بخصوص از پيغمبر ( ص ) رسيده بود ، اين مطلب زياد گفته شده و به گوش زمامداران رسيده بود   در اين زمان يعني هنگام تولد حضرت مهدي ( ع ) ، معتصم عباسي  ، هشتمين خليفه عباسي   ، كه حكومتش از سال 218هجري آغاز شد ، سامرا ، شهر نوساخته را مركز حكومت عباسي   قرار داد اين انديشه - كه ظهور مصلحي پايه هاي حكومت ستمكاران را متزلزل مي نمايد و بايد از تولد نوزادان جلوگيري كرد ، و حتي مادران بيگناه را كشت ، و يا قابله هايي را پنهاني به خانه ها فرستاد تا از زنان باردار خبر دهند - در تاريخ نظايري دارد . در زمان حضرت ابراهيم ( ع ) نمرود چنين كرد . در زمان حضرت موسي ( ع ) فرعون نيز به همين روش عمل نمود . ولي خدا نخواست . همواره ستمگران مي خواهند مشعل حق را خاموش كنند ، غافل از آنكه ، خداوند نور خود را تمام و كامل مي كند ، اگر چه كافران و ستمگران نخواهند در مورد نوزاد مبارك قدم حضرت امام حسن عسكري ( ع ) نيز داستان تاريخ به گونه اي   شگفت انگيز و معجزه آسا تكرار شد   امام دهم بيست سال - در شهر سامرا - تحت نظر و مراقبت بود ، و سپس امام يازدهم ( ع ) نيز در آنجا زير نظر و نگهباني حكومت به سر مي برد به هنگامي كه ولادت ، اين اختر تابناك ، حضرت مهدي ( ع ) ، نزديك گشت ، و خطر او در نظر جباران قوت گرفت ، در صدد بر آمدند تا از پديد آمدن اين نوزاد جلوگيري كنند ، و اگر پديد آمد و بدين جهان پاي  نهاد ، او را از ميان بردارند   بدين علت بود كه چگونگي احوال مهدي   ، دوران حمل و سپس تولد او ، همه و همه ، از مردم نهان داشته مي شد ، جز چند تن معدود از نزديكان ، يا شاگردان و اصحاب خاص امام حسن عسكري ( ع ) كسي او را نمي ديد . آنان نيز مهدي  را گاه بگاه مي ديدند ، نه هميشه و به صورت عادي.

از سر در بهشت خدا تا زمین عزاست

چون اولین شب از دهه هیئت خداست

امشب همه حسینیه ها فاطمیه شد

وقت عزای مادر ارباب کربلاست

ای دختر آفتاب و ای همسر ماه

ای مهر تو را ستاره ها خاطر خواه

این ذره به سایه ی تو آورده پناه

یا فاطمه اشفعی لنا عندالله

دلا، بیا به سرای علی سری بزنیم

بیا به خانه ای که شکسته درش دری بزنیم

شنیده ام که در این روز ها علی تنهاست

بیا به خانه ی بی فاطمه سری بزنیم

فاطمه دل ز غمت می سوزد

با یاد تو و عمر کمت می سوزد

تنها نه دل شیعه ز داغت سوزد

هستی ز برای ماتمت می سوزد

شکسته بال و پری را ز خانه می برند

تنی ضعیف را غریبانه می برند

جنازه ای که همه انبیاء به قربانش

چه شد که هفت نفر مخفیانه می برند؟

این قدر پی قبر من مظلومه نگردید

هر جا دلتان می شکند قبر من آنجاست

هر جا که عزا بر من مظلومه گرفتند

ساکت ننشینید حسین و حسن آنجاست

زهرا که شهید گشت بی جرم و گناه

هست از غم او، سینه ی عالم پر آه

ناموس خدا کجا و سیلی خوردن

لاحول و لا قوه الا بالله

حضرت زهرا (س):

از دنیای شما سه چیز محبوب من است:

1-تلاوت قرآن

2-نگاه به چهره ی رسول خدا

3-انفاق در راه خدا

فاطمیه ماه عشق و عاشقیست

فاطمیه ماه غم های علیست

فاطمیه دردها درمان کند

حضرت زهرا عنایت ها کند